Geçen akşam bu filmi izlerken duygulandım ve ağlamaya başladım.Film öyle çok duygusal falan değildi sadece konu hoşuma gitti ve bazı sahneler babamı hatırlattı.Onu ne kadar özledğimi düşündüm.Şuan ne yapıyordur acaba diye düşündüm.Filmdeki gibi bir hesaplaşma yaşadı mı diye düşündüm.Tabi bu konu çok geniş açmayayım hiç:)Beni görüyormudur falan diye düşündüm vs....
Canitom ilk kez beni gözyaşlarıyla ağlarken gördü. Yanıma geldi önce yüzümü tutarak gülümsedi sonrada anlayamamış bir ifadeyle hüzünlendi.
Yüzümü,saçımı sevdi ve sarıldı.Sonra ben daha da duygulanıp ona sarılıp ağlayınca bir baktım içli içli ağlıyor sıpa...Nasıl kötü oldum anlatamam...Annecim ben sevinçten ağlıyorum sen ağlama lütfen kötü bişey yok dedim.Hemen sustu ve koltuktan inip içeri gitti.
Döndüğünde elinde mutfakta ellerimi kuruladığım kırmızı havlu vardı.Yanıma çıktı ve yüzüme bakarak "silim mi annem" dedi.O an inanamadım.Sil annecim dedim hem güldüm hem ağladım hem şaşırdım.Delirdim o an bir anne olarak.Bu nasıl bir duygu nasıl bişey diye dşündüm...Oğlum sen daha 2 senedir bu dünyadasın nerden biliyorsun bu kadar çok duyguyu falan oldm:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder