diyet miyet bilmemne :)

Ben artık çok sıkıldım bu diyet yapmam lazım, zayıflamam lazım, off kaç bedenim ben böyle muhabbetlerinden...Kendimden sıkıldım. Bir kısır döngünün içinde dönüp duruyordum ki o malum 2 kitapla tanıştım. Hee çok mu iyi imgeleme yapıyorsun derseniz hayır tabi ki daha çok iyi değilim ama en azından kendimin olmam gereken ve hatta eskiden olduğum halimi çok iyi hayal edebiliyorum. Hatta neler giyineceğim bile belli.:)) Neyse uzatmiim...
Yaklaşık 8 yıldır falan diyet kitapları koleksiyonu yapıyorum :) eeeee ne oldu diyeceksiniz!!! Hiç bişey olmadı tabi ki benim sorunum hiç bir zaman çok yemekle olmadı zaten. Kötü saatlerde kötü şeyler yemekle oldu. Çok lezzetli diye doyduğum halde tabağımı bitirmekten oldu. Bir nevi sıkıntı durumları...
Hani hep derler ya kafada bitirmek kafada bitirmek eeee nasıl olcak abi o işşşş....bitmiyor işte nasıl bitircemmm??? Gerçekten düşüncelerimizi geçirdiğimiz nöronlar o kadar kuvvetlenmiş ki tabi kafada bitiremeyiz. Önce kafada bu durumlar nasıl işliyor onları öğrenmemiz lazımmış meğer.....Bende o sihirli 2 kitap sayesinde öğrendim salak beynimin ne işler çevirdiğini :) dost değil onu söyliiimmmm....kim nereye çekerse oraya gidiyormuş meğer...biraz salak, biraz çalışkanmış. Bugünün işini yarına bırakmazmış....
Çok konuşuyorum farkettim ama yazmış bulundum toparlayabilirim sanırım az sonra :))Aman ne diyorum ne biçim cümleler kuruyorum benim bile kafam karıştı :))
Ben beynimin bir işler çevirdiğini anlayınca şimdi onun işlerine çelme takmaya çalışıyorum. Kolay mı? Hayır değil tabiki...Hayatta ne kolay  ki.....
Şimdi kendi kendime diyorum ki diyet listesi falan yok oda neymiş...Bu kadar yıldır biliyomuyum sağlıklı besnleri, sağlıksız besinleri? Evet hemde çook çok iyi biliyorum. O kadar kitap okuduk. O kadar forumda insanların tecrübelerini okuduk! Bilmemem salaklık. Ben biliyorum da beynim bilmiyor. O sadece lezzetlerini biliyor, kokularını biliyor. Zararlarını bilmiyor. Ben aklıma getirdikçe o hatırlıyor amanda ne lezzetliydi, amanda ne güzel kokuyordu, amanda ne kadar ekşiydi gibi ve başlıyor hormon salgılamaya...Ahh o bela hormonlar...açlık sinyali ile birlikte aşırı bir yemek isteğide geliyor bize tabi. Süper oluyoruz ve yiğiyoruz tabiki...belkide aç değiliz o sırada sadece hayallerimizin kurbanı oluyoruz...Eeee ne oluyo tabi ki kilolarımıza kilo katıyoruz. Biz şişmanladıkça diyoruz ki zayıflamam lazım, diyet yapmam lazım...Hiç demiyoruz ki bu kiloma daha fazla kilo katmamam lazım!!! hep en kötüsündennn...Heyy Allah'ım...Yemeklere anlam kattıkça acıkıyoruz. Daha doğrusu aslında karnımız acıkmıyo asıl acıkan ve hain olan beynimiz...Beynimiz aç!!! Önce gözüm doymalı derler ya...Sonradaaaa hobaaaaaa dalarlar yemeklere...Demek ki ne yapmıyor muşuz? yemek hayal etmiyormuşuz, karnımız gerçekten acıktığında  zamanı geçirmeden sağlıklı doyurucu şeyler hayal ediyormuşuz. Eğer önümüzde zararlarını bildiğimiz birşeyler tesadüfen çıkarda o ortamda bulunmak zorunda kalırsakta ayyy ben diyetteyim diyip yememezlik yapmıyormuşuz. Direk kilo alıcaz korkusu yaşamadan tadını çıkararak bir parça yiğiyormuşuz. Böylelikle o muhteşem patates kızartması gözümüze yakışıklı prens olarak gözükmeyip bizi taciz etmeyecekmiş.Yemezsek kendimizi kasarsak ne olur peki? gözümüz onu gördü ya, beyne sinyali gönderdi ya, tadı da aklımıza geldi, ağzımızda sulandı ya işte biz onu birkaç gün içinde mutlaka 1-2 tane olarak değil, koca bir tabak olarak hırsımızı alana kadar tüketiriz.
Bilemiyorum doğruyu bilenler eğer kitapları yanlış anlamışsam lütfen beni düzeltin. Bende okuduğumu, anladığımı paylaşıyorum zaten...
Daha yazacak bir çok şeyim var, ama şimdilik bunları paylaşmak istedim. Haftada 3 gün spor yapıyorum. Çok zorlanıyorum. Ama spor yaparken en zorlandığım en kas yanmaları sırasındaki ızdırapta başka şeyler düşünmeye çalışıyorum. Mesela o bisikleti gökyüzünde çevirdiğimi...:)) Geçecek bu günler onuda biliyorum.
Daha sonra bu konuyla ilgili içsel kavgalarımın devamı gelecek diyip Pınar kaçar diyorum...