Anneciğim...

Geçen yıl minik oğlum çok küçüktü ve bana sabah erkenden babasının yardımıyla o minik elleriyle gül vermişti. Bu yıl benim böceğim bana sürükleyerek bir paket getirip önüme attı(bu ara herşeyi atıyoruz:)) sonrada beni dudağımdan kocaman öptü. Bir anne başka ne isteyebilir ki...
İyi ki anne olmuşum. Keşke çok daha genç anne olabilseymişim. Bu güzelliği daha fazla yaşamış olacaktım. Benim bitanecik yavrum annen sana hayatını verir...

Elimde son kalan canım olan annem için söylenecek fazla bir söz yok. Ben ona olan sevgimi zaten kalbimde çok yoğun yaşıyorum. Hakkını hiçbir zaman ödeyemem. Zor zamanlarımda her zaman yanımda oldu ve her zaman beni destekleyip güvendi. Canıma bile sen benden çok daha iyi bakıyorsun zaten deyip anneliği kendin öğren ve yaşa dedi. İyi ki de öyle demiş.Yoksa birçok şeyi öğrenemezdim. Canım annem sen benim çöl çiçeğimsin...
Bugün ne olduysa fotoğraf çekmeyi unuttuk. Sabah eşimin ailesiyle kahvaltı etmiştik. Oradan anneanneme mezarlığa gittik. Yine bir avuç toprak öpüp geldik. Sonrada annemle sahilde çay içtik.