Birkaç haftadır elimizden tutup yürüyordu canım.
2 gündür de sehpadan koltuğa 2 adım atıyordu.
Biraz öncede ilk kez kendi kendine bir baktım 2 adımdan fazla atıyor :))
Oturdum onu izlemeye başladım. Bir baktım tv nun yanındaki puftan ellerini bırakıp titreye titreye 1,5-2 m.falan yürüdü sonra yere oturdu.Yüzündeki zafer ifadesini görmenz lazımdı. Gülücükler saçıyordu.
Nasıl heycanlandığımı anlatamam gözlerim doldu.:)
Çok güzel bir duygu.onun kendi kendine bişeyler yapabilmesi dünyanın en müthiş duygusu.Çocuğu hasta olan ve yürüyemeyen anne babaları düşündüm ve çocuğumla geçirdiğim her dakikanın ne kadar özel ve önemli olduğunu daha iyi anladım.Allah herkesin çocuğuna sağlık ve mutluluk versin.
Yaptığı en ufak bişey bile bizim kalbimizin ısınması için yeterli bişey.
mamasından bir parça uzatıp bana yedirmeye çalışıyor :))
canımbenim sen daha 1 yıldır bu dünyadasın paylaşmayı nerden biliyorsun a benim bebeğimmmmm.....
beni her yaptığı çok şaşırtıyor.Bu mucizeye şükretmemek aptallık.
2 gündür de sehpadan koltuğa 2 adım atıyordu.
Biraz öncede ilk kez kendi kendine bir baktım 2 adımdan fazla atıyor :))
Oturdum onu izlemeye başladım. Bir baktım tv nun yanındaki puftan ellerini bırakıp titreye titreye 1,5-2 m.falan yürüdü sonra yere oturdu.Yüzündeki zafer ifadesini görmenz lazımdı. Gülücükler saçıyordu.
Nasıl heycanlandığımı anlatamam gözlerim doldu.:)
Çok güzel bir duygu.onun kendi kendine bişeyler yapabilmesi dünyanın en müthiş duygusu.Çocuğu hasta olan ve yürüyemeyen anne babaları düşündüm ve çocuğumla geçirdiğim her dakikanın ne kadar özel ve önemli olduğunu daha iyi anladım.Allah herkesin çocuğuna sağlık ve mutluluk versin.
Yaptığı en ufak bişey bile bizim kalbimizin ısınması için yeterli bişey.
mamasından bir parça uzatıp bana yedirmeye çalışıyor :))
canımbenim sen daha 1 yıldır bu dünyadasın paylaşmayı nerden biliyorsun a benim bebeğimmmmm.....
beni her yaptığı çok şaşırtıyor.Bu mucizeye şükretmemek aptallık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder